dissabte, 12 de maig del 2018

REFLEXIÓ DEL DIA

Hui puc afirmar que, quan creus que has superat una situació dura, que t'ha fet treballar internament fins sagnar, no pots cantar victoria. La darrera paraula la té la vida, que et torna a posar davant el nas el mateix pastís i et diu burxeta: a veure reina, com te l'empasses ara! I clar, sens com els circuits neuronals que havies activat quan estaves en bajoqueta, es desperten i et tornes boja, mirant de bloquejar-los i encendre aquells altres que, amb tant d'esforç, has estat capaç de dissenyar. Afortunadament, tot i que molt lentament, he sentit com poc a poc s'activaven i comence a asserenar-me. Les paraules encoratjadores d'Amy Sophia Marashinsky m'han ajudat, com sempre, a aterrar.

Yo soy lo que pienso
mi vida está formada y configurada
por lo que me digo a mí misma.
Quién soy yo en el mundo
no es otra cosa que quién creo que soy.
Lo que tengo en el mundo
es lo que creo que puedo tener.
El contenido de mi mente es el que yo elijo.
Yo descarto, desecho
lo que no aporta nada.
lo que los demás crean de mí, es cosa suya.
Me dice más acerca de sus creencias
que de quíén soy yo.
En mi viaje, me aseguro de llevar
lo que atentamente he elegido y me es de provecho.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada